მაიკ კრონი (Mike Cron) არის ახალი ზელანდიის ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული შერკინების მწვრთნელი. იგი ცნობილია თავისი უნიკალური მეთოდოლოგიით და დიდი გავლენით, რომელიც რაგბის შერკინების განვითარებაზე მოახდინა.
ძირითადი ინფორმაცია და მიღწევები
1. კარიერა და გამოცდილება:
მაიკ კრონი მუშაობდა ახალი ზელანდიის "ოლ ბლექსის" (All Blacks) შერკინების მწვრთნელად 2004-2019 წლებში.
მისი ხელმძღვანელობით "ოლ ბლექსმა" მოიგო ორი მსოფლიო ჩემპიონატი (2011, 2015) და არაერთი საერთაშორისო ტურნირი.
იგი რაგბის მწვრთნელობას 1980-იანი წლებიდან იწყებს და მუდმივად ცდილობს შერკინების ტექნიკისა და ტაქტიკის დახვეწას.
2. უნიკალური სტილი:
მაიკ კრონი აქცენტს აკეთებს ტექნიკურ დეტალებზე, როგორიცაა სხეულის პოზიციონირება, წონასწორობა და ძალის გადანაწილება.
მისი მიდგომა მოიცავს არა მხოლოდ ფიზიკურ მომზადებას, არამედ მოთამაშეთა მენტალურ სიძლიერესა და გუნდურ მუშაობას.
3. ინოვაცია და გავლენა:
კრონის სტრატეგიები შერკინებაში ფართოდ გამოიყენება არა მხოლოდ ახალ ზელანდიაში, არამედ სხვა ქვეყნებშიც.
მისი მიდგომა გავლენიანად ითვლება შერკინების მეცნიერული ანალიზისა და პრაქტიკული ტექნიკის განვითარებაში.
4. მოთამაშეთა აღზრდა:
კრონის მეთოდები და წვრთნის პროცესი ცნობილი იყო მოთამაშეთა ინდივიდუალური უნარების განვითარებით, რაც არა მხოლოდ შერკინებაში, არამედ თამაშის სხვა ასპექტებში ახდენდა გავლენას.
2024 წლიდან მაიკ კრონი ავსტრალიის ეროვნული ნაკრების შერკინების მწვრთნელია.
გთავაზობთ ფრაგულ სპორტულ გაზეთში "მიდი ოლიმპიკში" Midi Olympique მაიკ კრონის ინტერვიუს ქართულ ენაზე
ოთხი ერის გათამაშებაში თქვენი 39 შერკინებიდან 39-ივე მოიგეთ...
ჩვენ არც ერთი ჩვენი შერკინება არ წაგვიგია, ეს ნორმალურია
ნორმალურია ? მიუხედავად ტრავმირებული ბურჯების, ჯო მუდისა (31 კეპი) და ოუენ ფრენკსის დანაკლისისა ?
ეს არც თუ ისე რთულია. უბრალოდ უნდა მოახერხო, რომ 8 მოთამაშემ ერთდროულად ერთი და იგივე მიმართულებით იმუშაოს, ეს არის წარმატების გასაღები. სუპერ რაგბიდან შერჩეულ მოთამაშეებს, შესაძლოა ხანდახან უიღბლო დღეებიც ჰქონდეთ, მაგრამ ჩვენი ვალია მათ ისეთი გარემო შევუქმნათ სადაც იღბლიანი დღეები უიღბლოებზე გაცილებით მეტი იქნება. ჩვენ ვცდილობთ, რომ მისაღწევი მიზნის ერთგვაროვანი გაგება გვქონდეს. ეს გვეხმარება იმაში, რომ ბიჭებმა ურთიერთსაწინააღმდეგო მხარეს არ მიმართონ ძალისხმევა. ჩვენ ვცდილობთ აგრეთვე, რომ მკაცრად დავიცვათ თამაშის წესები. ჩვენ არ ვაძლევთ თავს უფლებას არასწორად შევიდეთ შერკინებაში, უკან დავქაჩოთ ან არასწორი კუთხით მივაწვეთ.
ახალი წესები ხელსაყრელია თქვენთვის...
ჩვენი სათამაშო სტილიდან გამომდინრე, დიახ. შერკინებაში ბურთის შეყვანიდან იმ მომენტამდე, როდესაც ბურთი ჩვენი #8-ს ფეხებშია დაახლოებით 2,5 წამი გადის, ხანდახან ნაკლებიც. აქედან მოყოლებული მოწინააღმდეგეს შეუძლია რაც უნდა ის გააკეთოს, ბურთის ფლობა ჩვენ დაგვრჩება, შეგვიძლია იგი შერკინებაში დავტოვოთ ან ¾-ებს გავუტანოთ. წლევანდელ სეზონში ჩვენ 16 ლელო გავიტანეთ შერკინების შემდეგ, იმდენივე რაც აუტიდან. ასეთი რამ მხოლოდ რამდენიმე ნაკრებს თუ შეუძლია. წინა წელსაც ასეთივე მაღალი მაჩვენებელი გვქონდა. ჩემის აზრით ეს საკმაოდ ლოგიკურია. ზოგიერთი გუნდი შერკინებას მხოლოდ ჯარიმის მოსაპოვებლად ან უსარგებლო ფიზიკური დაპირისპირებისათვის იყენებს, რაც საბოლოო ჯამში მხოლოდ დაბალი ხარისხის ბურთებით ამარაგებს ¾-ებს. ჩემთვის გაუგებარია ასეთი მიდგომა.
რა არის კარგი შერკინების მთავარი ფაქტორი ?
ეს არ არის არც სიმძლავრე და არც მიწოლის კუთხე. კარგი შერკინება ეს არის 8 მოთამაშე, რომლებიც ერთი და იმავე მომენტში სინქრონულად აწვება. ეს არის ბიომექანიკა, ტაიმინგი და კოორდინირებული ძალისხმევა. შეიძლება ეს სულელურად მოგეჩვენოთ, მაგრამ ჩვენ მხოლოდ ჰორიზონტალურ ბუქნებს (squat horizontal) ვაკეთებთ. ფეხები, მუხლები, თეძოები, გულმკერდი და ა.შ. ეს სხვა არაფერია თუ არა ერთი მიმართულებით გაერთიანებული წრფეები. ზოგი მოთამაშე კარგად არ იცნობს საკუთარ სხეულს და აქედან გამომდინარე, გონივრულად ვერ იყენებს მას. მიზანი იმაში კი არ მდგომარეობს, რომ რაც შეიძლება ღონიერი მოთამაშეები გვყავდეს, არამედ იმაში, რომ ბიჭებს შეეძლოთ თავიანთი სხეულის რაც შეიძლება უკეთ გამოყენება. სწორედ ეს არის ჩემი სამუშაო, გადავცე მათ ეს ცოდნა.
მე მაინც მინდა დავუბრუნდე ერთ საკითხს. როგორ ახსნით თქვენი შერკინების საოცარ ადაპტირების უნარს, მიუხედავად ორი საკვანძო მოთამაშის დნაკლისისა პირველ ხაზში ?
წინმსწრები მოქმედებით. შაბათს თვიკინჰემში (ბარბაროსების წინააღმდეგ 31-22) პირველი ხაზის 6 მოთამაშიდან უმეტესობას 10 კეპზე ნაკლები ჰქონდა, ზოგიერთი საერთოდ დებიუტანტი იყო. ისინი ახალგაზრდები და გამოუცდელები არიან, მაგრამ შესანიშნავად თამაშობენ იმიტომ, რომ უმტესობა მათგანს 20 წლამდე ასაკიდან მოყოლებული ვწვრთნით. ჩვენ მათ ვიწვევთ შერკინებაზე მუშაობისას, ისინი დროდადრო ჩვენთან ერთად ვარჯიშობენ, თავიანთ კლუბებში „საშინაო დავალებებით“ ბრუნდებიან. დროდადრო ჩვენ მათთან დისტანციურად ვმუშაობთ, ტელეფონის ან ვიდეოს მეშვეობით. ისინი შეჩვეულნი არიან ჩვენი მუშაობის სტილს და ამიტომ ძალიან უადვილდებათ ინტეგრირება. მე ძალზე ვამაყობ მათი წარმატებებით.
როგორ ახდენთ შერჩევას ?
ყოველ წელს, სეზონის დასაწყისში მე ვინიშნავ 4 მოთამაშეს თითო პოსტზე. ზოგჯერ შეიძლება ერთ პოსტზე მხოლოდ 2 მოთამაშე ჩავინიშნო ასეთ შემთხვევაში მე იძულებული ვარ დაწვრილებით გამოვიკვლიო სუპერ რაგბის მონაწილე გუნდები, რათა გამოვავლინო ისინი ვინც შეიძლება აკმაყოფილებდეს ჩვენს მოთხოვნებს. ჩვენ ძალზე მჭიდრო კონტაქტები გვაქვს პროვინციების ნაკრებებთან. მე ხშირად ვესაუბრები შერკინების მწვრთნელებს, ჩავდივარ მათთან, ვეხმარები თუ ამის შესაძლებლობა მაქვს. 2 კვირაში ერთხელ მაქვს რეგულარული კონტაქტი ყოველ მათგანთან. მე არ ვარ სელექციონერი, მაგრამ მუდმივად მაქვს აზრთა გაცვლა გამოცვლა ჩვენს სელექციონერებთან. მე მათ ვთავაზობ ჩემს რეკომენდაციებს. გადაწყვეტილებებს ისინი იღებენ. წელს, ტრავმების გამო, შერკინებაში 28 მოთამაშის გამოყენება მოგვიხდა, მათ შორის 12 პირველხაზელის! ეს დაუჯერებელია.
2011 წელს თქვენ გამოავლინეთ თაობათა ცვლის შესაძლო პრობლემა ჰუკერის პოსტზე და აი დღეს უკვე თამაშობენ დენ კოული, კოდი ტეილორი და ასაფო აუმუა...
(იღიმება) მე 4 წლის განმავლობაში ვწვრთნიდი დენ კოულს (30 წლის 55 კეპი) დაბალ ასაკობრივ კატეგორიებში. იგივე შემიძლია ვთქვა კოდი ტეილორზეც (25 წლის 25 კეპი) იგი დიდი ხანია ჩვენი „რადარების“ მეთვალყურეობის ქვეშაა. ის ფლანკერის პოზიციაზე თამაშობდა, ისევე როგორც კევინ მიალამუ და შემდეგ შეიცვალა ამპლუა. მე ჩავდიოდი მასთან კრაისჩერჩში. მიუხედავად იმისა, რომ მას საკუთარ კლუბში არც თუ ისე ხშირად ათამაშებდნენ, ჩვენ მაინც ჩავთვალეთ, რომ მას ჰქონდა მომავალი. კოული მას ძალზე დაეხმარა წინსვლაში. ჩვენი მოთამაშეები ძალზე კარგად ეწყობიან ერთმანეთს. ჩვენთან არ არის ქედმაღლობის ადგილი. პირველი ხაზის „სახელოსნოში“, რომელსაც მე ვხელმძღვანელობ სამშაბათობით, მთავარი სამოქმედო პრინცპი, ურთიერთდახმარებაა.
რას ეუბნებით მათ ?
მე მათ გამუდმებით ვუმეორებ: „საუკეთესო მწვრთნელი ის მოთამაშეა, რომელიც შენს პირისპირ დგას და გაწვება“. იგი გეხმარება თამაშის დონის ამაღლებაში, იგი ამდიდრებს შენს გამოცდილებას... ეს ფასდაუდებელია. როდესაც 2004 წელს ოლ ბლექს-თან დავიწყე მუშაობა საქმისადმი ასეთი მიდგომა არ არსებობდა. ეს უფრო ტრადიციული მეტოქეობა იყო. მე გარკვეულ კმაყოფილებას განვიცდი იმის გამო, რომ შევცვალე მოთამაშეთა დამოკიდებულება ერთმანეთისადმი, რაც არ გამორიცხავს კონკურენციას შემადგენლობაში ადგილის მოსაპოვებლად. მოთამაშე ყველაზე ძლიერად მაშინ პროგრესირებს, როდესაც იძულებულია გააანალიზოს, აჩვენოს, აუხსნას. შეიძლება გულდაწყვეტილი იყო იმის გამო, რომ შემადგენლობაში ვერ ხვდები, ეს ნორმალური და ჯანსაღი რეაქციაა, მაგრამ იგი დიდხანს არ უნდა გაგრძელდეს. შემდეგ უნდა დავეხმაროთ მათ ვისაც თამაში მოუწევს. როდესაც მოთამაშე მოედანზე კარგად ირჯება ის ვინც სათადარიგოთა სკამზე ზის კმაყოფილებას უნდა განიცდიდეს იმის გამო, რომ თანაგუნდელს დაეხმარა. სწორედ ეს არის ნამდვილი მეგობრობა.
ახლა როდესაც ჰუკერის პოზიციაზე საკმაო არჩევანი გაქვთ, გაფიქრებთ თუ არა რომელიმე სხვა პოზიცია ?
ყველა პოზიციას ვაკვირდებით. გაჩნდა ახალი რეალობა, რომელიც ართულებს სიტუაციას: ბევრი მოთამაშე აფორმებს კონტრაქტს საზღვარგარეთ. გარკვეულ პერიოდში 72 მოთამაშე წავიდა საზღვარგარეთ, მათგან 6 პირველხაზელი. გგონია, რომ ამა თუ იმ პოზიციაზე საკმარისი რეზერვი გყავს და უცებ ირკვევა, რომ ერთი ტრავმირებულია, ორმა კი საზღვარგარეთ გააფორმა კონტრაქტი. დღეისათვის გარკვეული სიძნელეები გვაქვს შერკინების ნახევარმცველის პოსტზე. ჩვენ დავკარგეთ ტავერა კერ-ბარლოუ (26 წლის 25 კეპი), რომელიც ლაროშელში გადავიდა.